Εορτή Αγίου Νικολάου 06 Δεκ (η παλιά μεταβυζαντιινή πετρόχτιστη Εκκλησία στο βουνό)

Κάθε χρόνο τιμάται στη Βίγλα Άρτας ο Άγιος Νικόλαος.
Η εκκλησία στη Βίγλα, αποτελεί μεταβυζαντινό μνημείο κι είναι ρυθμού βασιλικής. Για το χτίσιμό της χρησιμοποιήθηκαν πέτρες από το βουνό της Βίγλας (Μαυροβούνιο) και για τη σκεπή πέτρινες πλάκες (πλακανίδες) από το αυτό βουνό. Είναι χτισμένη σχετικά ψηλά στο βουνό σε υψόμετρο περίπου 85μ. από την επιφάνεια του Αμβρακικού, όταν το βουνό έχει υψόμετρο 329μ.
Την παραμονή της εορτής τελείται μέγας εσπερινός και αρτοκλασία.

Σάββατο 7 Ιουλίου 2012

Οδύσσεια ενός επισκέπτη του Αμβρακικού Κόλπου και των λιμνοθαλασσών


<<Οδύσσεια ενός επισκέπτη>> Έτος 2012 Είπα φέτος να κάνω κάτι διαφορετικό. Είπα να επισκεφτώ την Άρτα (μία άγνωστη τουριστικά περιοχή) και να πραγματοποιήσω μια οικοτουριστική-περιβαντολογική-θρησκευτική περιήγηση. Πρώτος σταθμός το χωριό Στρογγυλή. Έφτασα σχετικά εύκολα από τη γέφυρα της Πέτρας. Κέντρο Ενημέρωσης Υγροτόπων Ροδιάς, Ρωμαική έπαυλη, Αγία Μαρίνα, Λόφος Αγίας Αικατερίνης, Παρατηρητήριο πουλιών. Ο δρόμος για το Παρατηρητήριο ΄΄Γολγοθάς΄΄ και το θαυμάσιο παρατηρητήριο εγκαταλελημμένο. Από τη Στρογγυλή πραγματοποίησα με βάρκα, μικρή θαλάσσια βόλτα στις λιμνοθάλασσες Ροδιάς και Κωνστάντιο, κι επίσκεψη στην πλωτή εκκλησία της Αγίας Άννας. Μια θαυμάσια εμπειρία. Από τη Στρογγυλή αποφάσισα να επισκεφθώ τη Βίγλα. Επέλεξα τον παραλίμνιο δρόμο της λιμνοθάλασσας Ροδιάς, στα ριζά του Μαυροβουνίου (Υψ.329 μ.) Μα κανένας δεν βρέθηκε να σκεφτεί πως αυτός ο χαλικόδρομος πρέπει να γίνει με ασφαλτοτάπητα, αναρωτήθηκα. Πάνω στο δρόμο αυτό, με την εξαίσια θέα στη Ροδιά, βρίσκεται η σπηλιά του Αγίου Βλασίου. Ένα πέτρινο μονοπάτι 200μ. οδηγεί στη σπηλιά. Και το μονοπάτι και η σπηλιά μαρτυρούν την εγκατάλειψη από τους αρμόδιους-υπεύθυνους. Συνεχίζοντας τον παραλίμνιο χαλικόδρομο συνάντησα το Βυζαντινό Μοναστήρι της Παναγίας Ροδιάς. Η θέση του Μοναστηριού μαγευτική, η πέτρα κυριαρχεί παντού. Οι τοιχογραφίες στο εσωτερικό, άριστης λαϊκής τεχνοτροπίας με πλούσια χρώματα. Μοναδικό μειονέκτημα ο παραμελημένος χώρος γύρω από τη μάντρα του Μοναστηριού (πλατεία-δάσος) και το λιμανάκι για την υποδοχή των ψαράδων και των δια θαλάσσης Επισκεπτών. Θα μπορούσε να γίνει ένα στολίδι για την περιοχή αυτή της Ηπείρου. Αλλά ποιος θα ακούσει και ποιος θα ενδιαφερθεί; Ακολουθώντας τον χωματόδρομο φτάνω στις Μιλιχιές. Ένα μικρό λιμάνι που εξυπηρετεί τους ψαράδες της Βίγλας και των γύρω χωριών. Καμία εργασία διαμόρφωσής του δεν έχει γίνει, από τότε που φτιάχτηκε, όπως μαρτυρά η εικόνα του. Εικόνα εγκατάλειψης κι αδιαφορίας από τους υπεύθυνους. Μου έρχεται στο νου, η θαυμάσια θαλάσσια βόλτα που πριν από λίγο έκανα στη Ροδιά, αλλά κοιτώντας το λιμάνι, μελαγχόλησα. Λίγο πιο κάτω, εκσπάται ένας χωματόδρομος που οδηγεί σε ένα άλλο Παρατηρητήριο και στην ψαροκαλύβα του Ιβαριού Αγίου Γεωργίου. Εδώ ο χωματόδρομος θα μπορούσε με υπερυψωμένη κατασκευή να συνεχίζει και να δτάνει έως το απέναντι, πλην όμως κοντινό (600μ.) 2ο Παρατηρητήριο. Χαζεύω τις ωραίες αυτές κατασκευές, που έγιναν σχετικά πρόσφατα αλλά χωρίς εύκολη πρόσβαση και σχεδόν αχρησιμοποίητες από τον επισκέπτη, περιηγητή, παρατηρητή, οικολόγο, φωτογράφο, φυσιοδίφη κλπ που κάνει τον άθλο να επισκεφτεί την Άρτα. Συνεχίζω και καταλήγω στη Βίγλα, αφού περάσω από την Βρύση την τρανή (ούτε μια πέτρα δεν έχει μπει πάνω στην άλλη), από συκιές, φραγκοσυκιές και από το εικονοστάσι του Αγίου Γεωργίου. Η Βίγλα είναι όμορφο, παραδοσιακό χωριό με κίνηση και ζωή. Άγιος Νικόλαος ο νεομάρτυρας, Άγιος Νικόλαος ο ναυτικός, Παλιό Σκολιό, Κούλια, το δεσπόζον Μαυροβούνιο, δρακότρυπα, Σπήλαια (για τους εκπαιδευμένους σπηλαιολόγους), πλατείες, ΄΄Σπίτι του παιδιού΄΄, συνεταιρισμός γυναικών υφαντών και παραδοσιακών στολών, ελαιώνες και πορτοκαλεώνες ξεχωρίζουν. Στη συνέχεια επιλέγω για επόμενους σταθμούς Σαλαώρα και Κορωνησία. Κάνω το λάθος και ακολουθώ το δρόμο προς τον οικισμό Παλαιοσκαμνιά. Εκεί σταματώ κι αδυνατώ να προχωρήσω γιατί η γέφυρα είναι χαλασμένη!!! Δεν υπάρχει γέφυρα για να περάσω την πλωτή τάφρο (Τ0) απέναντι στην Περιφερειακή οδό Άρτας - Κορωνησίας. Κάνω αναστροφή και γυρνώ πίσω. Ακολουθώ τον δρόμο προς Αντλιοστάσιο Βίγλας. Από εκεί θα βγω άνετα στην Περιφερειακή οδό για την όμορφη Σαλαώρα – Κορωνησία. Σταματώ στη διασταύρωση στο ΣΤΟΠ. Ορατότητα, από αριστερά, μηδέν. Είμαι χαμηλά, στη μικρή γέφυρα της τάφρου Τ0 (η οποία από Παλαιοσκαμνιά μέχρι Σαλαώρα είναι πλωτή), και η Περιφερειακή οδός σχετικά υπερυψωμένη. Πουθενά διαγράμμιση που να μαρτυρά-δείχνει διασταύρωση, πουθενά φωτισμός, ορατότης μηδέν. Για να αποφύγω τα χειρότερα, Κατεβαίνω, Ελέγχω και μετά στρίβω. Η Οδύσσεια σκέφτομαι, συνεχίζεται. Μα κανένας υπεύθυνος δεν έχει περάσει από τα προαναφερόμενα σημεία; Κανένας δεν είδε ότι απαιτούνται υλικοτεχνικές παρεμβάσεις ώστε να οδηγηθεί η περιοχή ένα βήμα μπροστά και να προσελκύσει τους Επισκέπτες αντί να τους αποθαρρύνει. Έτσι θα ανέβει η επισκεψιμότητα; Κύριε Δήμαρχε, Κύριε Αντιπεριφερειάρχα, Κύριε Περιφερειάρχα Κάντε κάτι. Μας το χρωστάτε. Σε εμάς τους ήρωες επισκέπτες. Σε αυτούς τους εξαίρετους κατοίκους, σε όλους τους Ηπειρώτες. Η όμορφη περιοχή του Αμβρακικού και των λιμνοθαλασσών, να αναδειχθεί και να γίνει πόλος έλξης. Η τάφρος στη Σαλαώρα να γίνει ένα οργανωμένο καταφύγιο και χώρος πρόσδεσης κάθε είδους θαλάσσιων σκαφών. Μία δική σας επίσκεψη θα σας πείσει. Θα σας συνεπάρει. Θα σας συναρπάσει, όπως όλους μας.(Στο Μοναστήρι Παναγίας Ροδιάς 14 Αυγ και 23 Αυγ., κάθε χρόνο γίνεται λαϊκό θρησκευτικό προσκύνημα και τελείται Μέγας Εσπερινός). Υπάρχουν επισκέπτες που δεν θαυμάζουν τα ωραία ξενοδοχεία αλλά τις ομορφιές της φύσης. Τα έργα του Θεού. Και πρέπει να τους σεβόμαστε. Ένας Έλληνας κι Ένας ξένος επισκέπτης. Κλέαρχος Ευστρατίου Ανάργυρος Μelas