Απόδραση Καλοκαιρινή

Απόδραση Καλοκαιρινή (κι όχι μόνο) στην Άρτα


Η Άρτα απέχει 360 χλμ από Αθήνα και 330 χλμ από Θες/νίκη. Πρόσβαση με ΚΤΕΛ ή ΙΧ αυτοκίνητο. Αεροπορικώς μέσω αεροδρομίου Ακτίου Πρέβεζας (40 χλμ) ή Ιωαννίνων (75 χλμ)

Διαμονή: Ξενοδοχεία στην πόλη της Άρτας, στη Φιλοθέη και στην Κορωνησία. Ενοικιαζόμενα δωμάτια στην Στρογγυλή και στα ορεινά του νομού (Βουλγαρέλι, Μελισουργούς, γέφυρα Πλάκας).

Ψυχαγωγία: Εστιατόρια, Πιτσαρίες και ταβέρνες στην πόλη της Άρτας, στη Φιλοθέη, στην Ανέζα, στο Νεοχώρι, στο Πολύδροσο, στους Κωστακιούς, στη Βλαχέρνα, στην Κορωνησία, στην Βίγλα.
Καφετέριες και μπαράκια στην πόλη της Άρτας, στη Φιλοθέη, στην Ανέζα, στο Νεοχώρι, στην Κορωνησία.
Καφενεία σε όλα τα χωριά
Φαρμακεία στην πόλη της Άρτας, στη Φιλοθέη, στην Ανέζα, στο Νεοχώρι, στο Πολύδροσο, στη Ράχη.

Αμμουδιές-Παραλίες: Για μπάνιο στην Κορωνησία, στην Σαλαώρα στην Κόπραινα, στο Μενίδι.
Παραλίες για βάρκες και φουσκωτά επιπλέον στην Βίγλα και την Στρογγυλή.

Αξιοθέατα: Παραθέτουμε ένα μικρό μέρος αυτών

Α. Το περίφημο γεφύρι της Άρτας
Β. Το κάστρο της Άρτας
Γ. Η Παναγία Παρηγορήτισσα
Δ. Η Αγία Θεοδώρα (πολιούχος της Άρτας)
Ε. Ο Άγιος Βασίλειος
Στ.To μοναστήρι Κάτω Παναγιάς
Ζ. Η Παναγία Βλαχερνών
Η. Το μικρό αρχαίο θέατρο, τα τείχη της Αμβρακίας
Θ. Τα αγάλματα ( του Εύζωνα, του Κρυστάλλη, του βασιλιά Πύρρου, του Ν. Ζέρβα, των Ποντίων στη Βίγλα Άρτας)
Ι. Ο Άγιος Νικόλαος στις Κιρκιζάτες, ο Άγιος Δημήτριος Κατσούρη στους Πλησιούς, η Παναγία Μπριάνη, ο Άγιος Νικόλαος στη Βίγλα, το μοναστήρι Παναγία Ροδιάς στη Βίγλα, η Παναγία στην Κορωνησία, η Αγία Αικατερίνη και η Αγία Μαρίνα στην Στρογγυλή, ο Άγιος Αθανάσιος και η Αγία Παρασκευή στο Πολύδροσο.
Ια. Η Σπηλιά του Αγίου Βλασίου στη Βίγλα, τα σπήλαια στη Βίγλα, ο συνεταιρισμός πλεχτών και υφαντών και παραδοσιακών στολών Βίγλας, το παλιό σκολιό στη Βίγλα. Επίσης η πλωτή εκκλησία της Αγίας Άννας.
Ιβ. Το λαογραφικό μουσείο στη γέφυρα Άρτας, το Ιστορικό μουσείο Άρτας, το Αρχαιολογικό μουσείο Άρτας στο τρίγωνο δίπλα στο ποτάμι.

Χωριά με ιδιαίτερο ενδιαφέρον

Σκουληκαριά: γενέτειρα του Γ. Καραϊσκάκη

Κομπότι: γενέτειρα του φιλικού Ν. Σκουφά

Πέτα: Ονομαστό για τη μάχη του Πέτα με τη συμμετοχή των Φιλελλήνων ( ομώνυμο μνημείο στην περιοχή)

Κομμένο: μαρτυρικό χωριό, εκεί οι Γερμανοί σφάγιασαν 317 κατοίκους.

Χανόπουλο: με τα ιαματικά λουτρά

Κορωνησία: για μπάνιο και θαλάσσια σπορ, για τα ρινοδέλφινα


Βίγλα και Στρογγυλή: για περιηγήσεις στους υγροτόπους με καίκια, για εξερεύνηση των σπηλαίων, για τα υπέροχα ηλιοβασιλέματα. Επίσης για παρατήρηση σπάνιων πουλιών.Τα σπήλαια στη Βίγλα για τους λάτρεις των σπηλαιολογικών ερευνών.

Κι άλλα τόσα πολλά, που ο καθένας ανακαλύπτει περπατώντας και δείχνοντας ενδιαφέρον για τον τόπο.

τα ρινοδέλφινα του Αμβρακικού

Τα ρινοδέλφινα του Αμβρακικού και τα προβλήματά τους...
Προχωρώντας το πρωί στο δρόμο, κοντοστάθηκα όπως πάντα να δω τα πρωτοσέλιδα στις εφημερίδες που κρέμονταν στο περίπτερο (αποτελεσματικός και οικονομικός τρόπος πλουραλιστικής ενημέρωσης...).
Κάτω-κάτω έγραφε:

Ευχάριστη η είδηση και αγόρασα την εφημερίδα για να διαβάσω περισσότερα...
Πραγματικά διάβασα ότι "τα δελφίνια αντέχουν ακόμη στον Αμβρακικό κόλπο. Εκεί επιβιώνει ένας από τους τελευταίους υγιείς πληθυσμούς ρινοδέλφινων της Μεσογείου. Οπως επισημαίνεται σε άρθρο στο τελευταίο τεύχος του περιοδικού «Νew Scientist», ο αριθμός τους στον Αμβρακικό παραμένει σταθερός (περίπου 150 δελφίνια), τη στιγμή που σε άλλες περιοχές της Μεσογείου ο πληθυσμός τους έχει καταρρεύσει εξαιτίας της υπεραλίευσης και της ρύπανσης."
Και αυτό ήταν και το μοναδικό ευχάριστο απόσπασμα του άρθρου. Όλο το υπόλοιπο άρθρο ήταν αφιερωμένο στα καμπανάκια κινδύνου που χτυπούνε οι επιστήμονες για το μαύρο μέλλον που έρχεται. Πιο συγκεκριμένα λένε:
"Ο Αμβρακικός με ένα μικρό άνοιγμα στο Ιόνιο, 370 μέτρων, και ρηχά νερά που σε ορισμένα σημεία έχουν βάθος μόλις πέντε μέτρων, αποτελεί μια μικρογραφία της Μεσογείου, η οποία έχει ένα στενό άνοιγμα στον Ατλαντικό.
Έτσι, όπως συμβαίνει και στη Μεσόγειο, ο κύκλος των υδάτων στον Αμβρακικό είναι αργός και απαιτούνται πολλά χρόνια για να ανανεωθούν τα νερά. Οι επιστήμονες του ιταλικού ερευνητικού ινστιτούτου Τethys φοβούνται ότι ο Αμβρακικός κόλπος αντιμετωπίζει την... οικολογική μοίρα της Μεσογείου- κινδυνεύει να πνιγεί από τη ρύπανση, η οποία θα οδηγήσει στην εξαφάνιση των ρινοδέλφινων."...
"Ανεπεξέργαστα αστικά και βιομηχανικά λύματα καθώς και υπολείμματα γεωργικών φαρμάκων από τις καλλιέργειες καταλήγουν εκεί. Επίσης λειτουργούν 24 μονάδες ιχθυοκαλλιεργειών με συνέπεια να παρατηρείται συχνά ευτροφισμός των υδάτων και πτώση των επιπέδων οξυγόνου, γεγονός που έχει οδηγήσει στο παρελθόν σε μαζικούς θανάτους ψαριών. Σήμερα τα ρινοδέλφινα του Αμβρακικού επιβιώνουν εξαιτίας του πληθυσμού της σαρδέλας. Αλλά εάν τα επίπεδα του οξυγόνου εξορίσουν κάποια στιγμή τη σαρδέλα από τον κόλπο αυτό θα σημάνει και το τέλος των δελφινιών."...
Σύμφωνα με την υπεύθυνη της εκστρατείας για το θαλάσσιο περιβάλλον στο ελληνικό γραφείο της Greenpeace κυρία Άντζελα Λάζου: "H θαλάσσια ρύπαvση, και ιδιαίτερα αυτή πoυ πρoκαλoύv oυσίες όπως τα βαρέα μέταλλα (υδράργυρoς, μόλυβδoς κ.λπ.) και oι oργαvoχλωριωμέvες εvώσεις, (ΡCΒs, DDΤ κ.λπ.), αποτελεί μια vέα απειλή για τα δελφίvια. Οι oυσίες αυτές δεv διασπώvται εύκoλα και μέσα από την τρoφική αλυσίδα στo τέλoς της oπoίας βρίσκovται τα δελφίvια συγκεvτρώvovται στov λιπώδη ιστό τωv ζώωv."...


Αλλά και για τον παράξενο ανταγωνισμό που έχει αναπτυχθεί μεταξύ ψαράδων και ρινοδέλφινων κάνει λόγο το άρθρο:
"Το ρινοδέλφινο είναι το μόνο είδος δελφινιού που προκαλεί ζημιές στα δίχτυα των παράκτιων αλιέων. «Αυτό δεν προκαλείται από τις ομάδες των δελφινιών, αλλά από εκείνα που έχει απομονώσει η ομάδα και ζουν μοναχικά. Τόσο τα δελφίνια όσο και οι ιδιαίτερα απειλούμενες με εξαφάνιση μεσογειακές φώκιες προκαλούν αυτές τις καταστροφές στα δίχτυα» λέει η συντονίστρια επιστημονικής έρευνας και δράσεων προστασίας του «Αρχιπελάγους», υδροβιολόγος κυρία Αναστασία Μήλιου.
Και προσθέτει: «Οι αλιείς όμως δεν λαμβάνουν καμίας μορφής αποζημίωση ή υποστήριξη από την Πολιτεία, γεγονός που αυξάνει τον ανταγωνισμό μεταξύ τους. Είναι πραγματικά παράλογο το γεγονός ότι έχουμε αφήσει τους χαμηλού εισοδήματος παράκτιους αλιείς να καλύπτουν αποκλειστικά μόνοι τους το κόστος προστασίας αυτών των σπάνιων ειδών στην Ελλάδα, ενώ παράλληλα δαπανώνται τεράστια ποσά σε ανούσιες οικολογίζουσες δράσεις στα αστικά κέντρα»."...

Κι έτσι, εκεί που πήρα την εφημερίδα για να σας αναμεταδώσω ευχάριστα νέα, μαύρισε το μάτι μου από λύματα, φυτοφάρμακα, ανεξέλεγκτες ιχθυομονάδες, υπεραλίευση και αυτό που τελικά έχω να πω είναι ότι η επιστήμη έχει πια όλα τα στοιχεία για να αποδείξει το μέλλον που προδιαγράφεται όχι μόνο για τον Αμβρακικό, αλλά και για τις ελληνικές θάλασσες γενικότερα.
Τα μάτια στρέφονται τώρα προς τους πολιτικούς, αλλά κι εκεί το ΥΠΕΧΩΔΕ είναι απασχολημένο με το να νομιμοποιεί αυθαίρετα και να εισπράτει πρόστιμα από ημιυπαίθριους. Κάποιος πρέπει να τους θυμίσει τι σημαίνει το ΠΕ στο ΥΠΕΧΩΔΕ!!!
Η μοναδική ελπίδα είναι οι πολίτες και ο ξεσηκωμός τους εναντίον όλων αυτών που μένουν αδιάφοροι στην καταστροφή που έρχεται...

http://aletri.blogspot.com/2010/07/blog-post_5650.html

ΒΙΓΛΑ ΑΡΤΑΣ

Ερωτήματα για το μέλλον στις λιμνοθάλασσες και τις γύρω περιοχές